คำว่า ‘พะโล้’ เป็นคำยืมภาษาจีนมีความหมายว่า ‘มีอะไรก็ใส่ลงไปรวม ๆ กัน’ ลักษณะคล้ายคลึงกับจับฉ่าย แต่มีส่วนที่แตกต่างกันคือ พะโล้มีเครื่องเทศ 5 เซียน อาทิ ดอกโป๊ยกั๊ก อบเชย และซีอิ๊วหวานรวมอยู่ด้วย อีกทั้งรสชาติยังแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง พะโล้เป็นวัฒนธรรมการกินอย่างหนึ่งของชาวจีนหลายท้องถิ่น ทั้งในเสฉวน กวางตุ้ง เซี่ยงไฮ้ และซูโจว ลักษณะของพะโล้ของแต่ละท้องถิ่นก็มีรสชาติแตกต่างกันไป ส่วนอาหารประเภทพะโล้ในประเทศไทย ส่วนใหญ่เป็นพะโล้แต้จิ๋ว ที่เน้นกลิ่นเครื่องเทศจีน มีรสชาติหวานออกเค็ม มักเสิร์ฟร้อน ๆ รับประทานกับข้าวสวย หรือสามารถเปลี่ยนเนื้อหมู เป็นเนื้อสัตว์อื่น ๆ ได้ตามใจชอบ แต่มักนิยมใช้สัตว์ปีก อาทิ เป็ด หรือห่าน และหอมกลิ่นเครื่องเทศ ต้นตำรับสูตรพะโล้จากประเทศจีนบางมณฑล พะโล้จะมีรสเผ็ด แต่คนไทยได้ประยุกต์สูตรโดยลดเครื่องเทศจากจีน เหลือเพียงไม่กี่ชนิด และมักทำพะโล้ที่ออกรสหวานและรสเค็มมากกว่า แต่ยังคงส่วนประกอบอื่น ๆ อย่างอบเชย กานพลู ดอกโป๊ยกั๊ก เพิ่มรากผักชี ใส่หอม กระเทียม กระวาน เพื่อให้มีรสชาติเข้าถึงเครื่องเทศ อร่อย และมีกลิ่นหอม

ที่มาของคำว่า “พะโล้” ในตำนานจีนกล่าวว่า เริ่มต้นจากความคับแค้นของเจ้าพ่อไผ่สุ่ยเอี้ยที่มีต่อภรรยาและชายชู้ จึงสาปส่งให้ทั้งคู่กลายเป็นเป็ด จากนั้นก็นำเป็ดไปต้มกับเครื่องเทศหลายชนิดและซีอิ๊วหวาน จนกลายเป็นพะโล้ในที่สุด จากนั้นเป็นต้นมา หากใครประสงค์จะบนบาน หรือขอพรจากเจ้าพ่อไผ่สุ่ยเอี้ย ต้องต้มเป็ดพะโล้ถวาย จนกระทั่งเวลาผ่านไป เมนู “พะโล้” ได้ดัดแปลงด้วยการนำไข่ หมู และเต้าหู้เพิ่มลงไป เปลี่ยนแนวทางสูตรพะโล้แบบดั้งเดิมให้น่ารับประทานมากยิ่งขึ้น