“ลาบ” เป็นอาหารพื้นบ้าน มีที่มาจากทั้งภาคเหนือและภาคอีสาน ได้รับอิทธิพลจากเวียงจันทน์ อาจมีวิธีการปรุงต่างกันเล็กน้อยตามแต่ละพื้นที่ ทว่าสิ่งที่เป็นลักษณะร่วมคือ ลาบเป็นอาหารที่พบในงานเทศกาล เพราะสมัยก่อนผู้คนมักนิยมล้มวัวล้มควาย แล้วนำเนื้อมาทำเป็นลาบคราวละจำนวนมาก สำหรับเลี้ยงแขก การทำลาบต้องใช้กำลังเพื่อสับเนื้อ และตำเครื่องเทศให้กลายเป็นพริกลาบ ฉะนั้น ผู้ชายจึงได้รับหน้าที่รับผิดชอบขั้นตอนการปรุงลาบเป็นส่วนใหญ่ ใครมีฝีมือการทำอาหารดี หรือทำลาบอร่อย จะได้รับการขนานนามว่า “นักเลงลาบ” เป็นที่ยอมรับนับถือในชุมชน ได้รับเชิญให้ไปเป็นหัวหน้าพ่อครัวในงานเทศกาลอยู่เป็นนิตย์ ดังนั้น อาจเรียกได้ว่า “ลาบ” เป็นอาหารสำหรับรับประทานร่วมกันเป็นหมู่คณะ ทุกคนสามารถมีส่วนร่วมได้ตั้งแต่ขั้นตอนการประกอบอาหาร ตลอดจนนั่งรับประทานร่วมกัน ช่วยให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกและความสามัคคี